Όσπρια. Η βάση την Μεσογειακής διατροφής.

Το χειμώνα οι χαμηλές θερμοκρασίες δεν επιτρέπουν την παραγωγή μεγάλης ποικιλίας φρέσκων ή αλλιώς χλωρών λαχανικών. ‘Ετσι η διατροφή μας στρέφεται πιο έντονα σε λαχανικά που είναι καρποί, δηλαδή τα όσπρια τα οποία έχουν τη δυνατότητα να συντηρηθούν και να αποθηκευθούν. Τα πιο γνωστά όσπρια περιλαμβάνουν τα φασόλια, τα ρεβύθια, τις φακές, τα κουκιά, τη φάβα, το λαθούρι και τις υποκατηγορίες αυτών.
Η θερμιδική αξία των οσπριων αντιστοιχεί σε 200kcal ανά φλιτζάνι. Τα όσπρια διαθέτουν εξαιρετική θρεπτική αξία, καθώς είναι πλούσια σε πρωτείνη, αδιάλυτες και κυρίως διαλυτές φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, κάλιο, σίδηρο και μαγνήσιο. Επιπλέον περιέχουν άμυλο και λίπος. Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει κάποιο από τα βασικά χαρακτηριστικά της τροφής που να μην περιέχουν.
Σημαντικό χαρακτηριστικό των οσπρίων είναι ότι αποτελούν ιδανική πηγή πρωτείνης χωρίς την παρουσία κορεσμένου (ζωικού) λίπους, όπως συμβαίνει με τα κόκκινα κρέατα έτσι αποτελεί ιδανικό υποκατάστατο κρέατος για τους χορτοφάγους. Οι φακές και τα μαυρομάτικα φασόλια αποτελούν πηγή σιδήρου. Δυστυχώς οι φυτικές ίνες που περιέχουν δεν επιτρέπουν την άριστη απορρόφηση του. Για την καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου θα πρέπει να υπάρχει μια πηγή βιταμίνης C μαζί με το γεύμα (όπως το λεμόνι και οι πιπεριές).
Λόγω των συστατικών τους, τα όσπρια συμβάλλουν στη βελτίωση της κινητικότητας του εντέρου και συντελούν στη μείωση της χοληστερίνης, αφού παρασύρρουν ένα μέρος αυτής προς αποβολή στο έντερο. Τα όσπρια, εκτός από τη μορφή της σούπας μπορούν να γίνουν πουρές, να μπουν σε σαλάτες με λαχανικά, να γίνουν ντιπ αλλά και να μαγειρευτούν σε ριζότο.
Συμπερασματικά, τα όσπρια πρέπει να υπάρχουν στη διατροφή μας, με όποια μορφή μας ευχαριστεί καλύτερα και σε συχνότητα 1-3 φορές την εβδομάδα, προκειμένου να έχουμε τα οφέλη της διατροφικής τους σύστασης.