Η στυτική δυσλειτουργία συχνά οφείλεται σε οργανικούς λόγους. Είναι λίγες οι φορές που τα αίτια είναι ψυχολογικά. Σε αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζονται από έναν ειδικό της ψυχικής υγείας. Σε περίπτωση που το πρόβλημα είναι οργανικό, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε τους λόγους που το προκαλούν και να τους διαχειριστούμε. Βασικά αίτια του φαινομένου αποτελούν:
Η αρτηριοσκλήρωση
Η αρτηριοσκλήρωση στενεύει τις αρτηρίες και εμποδίζει τη ροή του αίματος.
Για να προλάβουμε την εμφάνιση αρτηριοσκλήρωσης ή να περιορίσουμε την ήδη υπάρχουσα πρέπει να περιορίσουμε την κατανάλωση κορεσμένου (ζωικού) λίπους. Συνεπώς αποφεύγουμε τη συχνή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, γαλακτοκομικών με πλήρη λιπαρά και βούτυρου. Σύμφωνα με τα πρότυπα της Μεσογειακής Δίαιτας το κόκκινο κρέας πρέπει να καταναλώνεται 2 φορές το μήνα. Προτιμούνται κομμάτια κρέατος με όσο το δυνατό λιγότερο λίπος όμως τα φιλέτα και ο κιμάς από κομμάτια χαμηλά σε λίπος. Το κρέας μπορεί να αντικατασταθεί από ψάρια (2-3 φορές την εβδομάδα), όσπρια και λαδερα (2-3 φορές την εβδομάδα) και κοτόπουλο.
Για να προστατέψουμε τις αρτηρίες από την εμφάνιση αθηρωματικής πλάκας πρέπει να ενισχύσουμε τη διατροφή μας με φυσικά αντιοξειδωτικά. Τα φυσικά αντιοξειδωτικά εμποδίζουν την οξείδωση του κορεσμένου λίπους. Πλούσιες πηγές αντιοξειδωτικών αποτελούν το ελαιόλαδο και η ελιές, η πλειοψηφία των φρούτων και των λαχανικών, τα βότανα και οι ξηροί καρποί. Είναι σαφώς αποδεδειγμένο πως στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακόυ συστήματος συμβάλει η κατανάλωση ω3 λιπαρών οξέων. Πλούσιες πηγές ω3 λιπαρών οξέων είναι τα ψάρια, τα θαλασσινά και οι ξηροί καρποί.
Η αρτηριοσκλήρωση στενεύει τις αρτηρίες και εμποδίζει τη ροή του αίματος.
Για να προλάβουμε την εμφάνιση αρτηριοσκλήρωσης ή να περιορίσουμε την ήδη υπάρχουσα πρέπει να περιορίσουμε την κατανάλωση κορεσμένου (ζωικού) λίπους. Συνεπώς αποφεύγουμε τη συχνή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, γαλακτοκομικών με πλήρη λιπαρά και βούτυρου. Σύμφωνα με τα πρότυπα της Μεσογειακής Δίαιτας το κόκκινο κρέας πρέπει να καταναλώνεται 2 φορές το μήνα. Προτιμούνται κομμάτια κρέατος με όσο το δυνατό λιγότερο λίπος όμως τα φιλέτα και ο κιμάς από κομμάτια χαμηλά σε λίπος. Το κρέας μπορεί να αντικατασταθεί από ψάρια (2-3 φορές την εβδομάδα), όσπρια και λαδερα (2-3 φορές την εβδομάδα) και κοτόπουλο.
Για να προστατέψουμε τις αρτηρίες από την εμφάνιση αθηρωματικής πλάκας πρέπει να ενισχύσουμε τη διατροφή μας με φυσικά αντιοξειδωτικά. Τα φυσικά αντιοξειδωτικά εμποδίζουν την οξείδωση του κορεσμένου λίπους. Πλούσιες πηγές αντιοξειδωτικών αποτελούν το ελαιόλαδο και η ελιές, η πλειοψηφία των φρούτων και των λαχανικών, τα βότανα και οι ξηροί καρποί. Είναι σαφώς αποδεδειγμένο πως στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακόυ συστήματος συμβάλει η κατανάλωση ω3 λιπαρών οξέων. Πλούσιες πηγές ω3 λιπαρών οξέων είναι τα ψάρια, τα θαλασσινά και οι ξηροί καρποί.
Η υπέρταση
Ένας ακόμη ισχυρός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας είναι η υπέρταση. Υπολογίζεται ότι ένας στους δύο υπερτασικούς ασθενείς έχουν κάποιου βαθμού διαταραχή στη λειτουργία της στύσης. Η διατροφική αντιμετώπιση της υπέρτασης ακολουθεί αυτή της αθηρωσκλήρωσης. Συμπληρωματικά, ο υπερτασικός ασθενής πρέπει να καταναλώνει τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες και κάλιο τα οποία βρίσκονται σε αφθονία σε φρούτα, λαχανικά και μη επεξεργασμένα δημητριακά. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στην πρόσληψη νατρίου. Προσοχή στις κρυφές πηγές νατρίου όπως η μαγειρική σόδα, οι κονσέρβες, τα αλλαντικά, τα τυρία και τα προπαρασκευασμένα γεύματα.
Ένας ακόμη ισχυρός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας είναι η υπέρταση. Υπολογίζεται ότι ένας στους δύο υπερτασικούς ασθενείς έχουν κάποιου βαθμού διαταραχή στη λειτουργία της στύσης. Η διατροφική αντιμετώπιση της υπέρτασης ακολουθεί αυτή της αθηρωσκλήρωσης. Συμπληρωματικά, ο υπερτασικός ασθενής πρέπει να καταναλώνει τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες και κάλιο τα οποία βρίσκονται σε αφθονία σε φρούτα, λαχανικά και μη επεξεργασμένα δημητριακά. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στην πρόσληψη νατρίου. Προσοχή στις κρυφές πηγές νατρίου όπως η μαγειρική σόδα, οι κονσέρβες, τα αλλαντικά, τα τυρία και τα προπαρασκευασμένα γεύματα.
Ο σακχαρώδης διαβήτης
Ο σακχαρώδης διαβήτης απότελει έναν από τους καλά τεκμηριωμένους παράγοντες στυτικής δυσλειτουργίας. Ο κίνδυνος για ένα διαβητικό ασθενή να εμφανίσει στυτική δυσλειτουργία είναι τριπλάσιος από αυτόν που διατρέχει ο ένα μη διαβητικό άτομο. Συχνά η διάγνωση του διαβήτη ξεκινά από το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργείας. Ο σακχαρώδης διαβήτης εντείνει το πρόβλημα λόγω της στένωσης τον αγγείων και και των βλαβών του νευρικόυ συστήματος που προκαλεί. Επιπλέον ο σακχαρώδης διαβήτης συχνά συνυπάρχει με την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Ωστόσω η πρόληψη μπορεί να αποδόσει. Είναι πολύ σημαντικό ο διαβητικός ασθενείς να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και να ελέγξει το βάρος του.
Για να ρυθμιστεί ο διαβήτης πέρα από τη φαρμακοθεραπεία, είναι βασικό ο ασθενείς να υπακούει τις βασικές οδηγίες του διατροφολόγου. Με άλλα λόγια πρέπει να ακολουθούνται τα εξής:
α) Μικρά και συχνά γεύματα
Τα μικρά και συχνά γεύματα αποτρέπουν την απότομη αύξηση ή και πτώση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα. Η γλυκόζη ρυθμίζεται σε ένα σταθερό επίπεδο και έτσι καθυστερούν ή και αποτρέπονται πιθανές βλάβες στο νευρικό σύστημα.
β) Εξοικείωση με τα τρόφιμα που ανεβάζουν το σάκχαρο ενός διαβητικού ασθενή.
Δεν είναι όλα τα τρόφιμα που μπορεί να αυξήσουν το σάκχαρο. Η αύξηση του σακχάρου προκαλείται από τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες. Υδατάνθρακες περιέχουν τα γλυκά, τα φρούτα, τα δημητριακά και τα παράγωγά τους (ψωμί, φρυγανιές, ζύμες, ρύζι, μακαρόνια, κράκερς, κριτσίνια κ.α.), τα αμυλώδη λαχανικά (αρακάς, πατάτα, καλαμπόκι), τα αλκοολούχα ποτά, τα γαλακτοκομικά και τα όσπρια. Κανένα από τα παραπάνω τρόφιμα δεν απαγοεύεται από τη διατροφή του διαβητικού. Μπορούν όλα να καταναλωθούν με τη σωστή χρήση και τη σωστή αντικατάσταση. Για παράδειγμα μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα επεξεργασμένα δημητριακά με δημητρικακά ολικής άλεσης ή να αντικαταστήσουμε τη ζάχαρη με την πιο ‘φιλική’ φρουκτόζη. Τα προϊόντα ολικής άλεσης απορροφώνται με αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα να αποφεύγονται έντονες διακυμάνσεις των επιπέδων της γλυκόζης. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε σαν παράδειγμα ότι δεν απαγορεύεται να καταναλώσουμε πατάτες ή αρακά αρκεί να είναι πάντα σε μικρή- προσεγμένη ποσότητα.
Ο σακχαρώδης διαβήτης απότελει έναν από τους καλά τεκμηριωμένους παράγοντες στυτικής δυσλειτουργίας. Ο κίνδυνος για ένα διαβητικό ασθενή να εμφανίσει στυτική δυσλειτουργία είναι τριπλάσιος από αυτόν που διατρέχει ο ένα μη διαβητικό άτομο. Συχνά η διάγνωση του διαβήτη ξεκινά από το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργείας. Ο σακχαρώδης διαβήτης εντείνει το πρόβλημα λόγω της στένωσης τον αγγείων και και των βλαβών του νευρικόυ συστήματος που προκαλεί. Επιπλέον ο σακχαρώδης διαβήτης συχνά συνυπάρχει με την αρτηριοσκλήρωση και την υπέρταση. Ωστόσω η πρόληψη μπορεί να αποδόσει. Είναι πολύ σημαντικό ο διαβητικός ασθενείς να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και να ελέγξει το βάρος του.
Για να ρυθμιστεί ο διαβήτης πέρα από τη φαρμακοθεραπεία, είναι βασικό ο ασθενείς να υπακούει τις βασικές οδηγίες του διατροφολόγου. Με άλλα λόγια πρέπει να ακολουθούνται τα εξής:
α) Μικρά και συχνά γεύματα
Τα μικρά και συχνά γεύματα αποτρέπουν την απότομη αύξηση ή και πτώση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα. Η γλυκόζη ρυθμίζεται σε ένα σταθερό επίπεδο και έτσι καθυστερούν ή και αποτρέπονται πιθανές βλάβες στο νευρικό σύστημα.
β) Εξοικείωση με τα τρόφιμα που ανεβάζουν το σάκχαρο ενός διαβητικού ασθενή.
Δεν είναι όλα τα τρόφιμα που μπορεί να αυξήσουν το σάκχαρο. Η αύξηση του σακχάρου προκαλείται από τρόφιμα που περιέχουν υδατάνθρακες. Υδατάνθρακες περιέχουν τα γλυκά, τα φρούτα, τα δημητριακά και τα παράγωγά τους (ψωμί, φρυγανιές, ζύμες, ρύζι, μακαρόνια, κράκερς, κριτσίνια κ.α.), τα αμυλώδη λαχανικά (αρακάς, πατάτα, καλαμπόκι), τα αλκοολούχα ποτά, τα γαλακτοκομικά και τα όσπρια. Κανένα από τα παραπάνω τρόφιμα δεν απαγοεύεται από τη διατροφή του διαβητικού. Μπορούν όλα να καταναλωθούν με τη σωστή χρήση και τη σωστή αντικατάσταση. Για παράδειγμα μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα επεξεργασμένα δημητριακά με δημητρικακά ολικής άλεσης ή να αντικαταστήσουμε τη ζάχαρη με την πιο ‘φιλική’ φρουκτόζη. Τα προϊόντα ολικής άλεσης απορροφώνται με αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα να αποφεύγονται έντονες διακυμάνσεις των επιπέδων της γλυκόζης. Επίσης αξίζει να αναφέρουμε σαν παράδειγμα ότι δεν απαγορεύεται να καταναλώσουμε πατάτες ή αρακά αρκεί να είναι πάντα σε μικρή- προσεγμένη ποσότητα.
Η παχυσαρκία
Η παχυσαρκία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της στυτικής δυσλειτουργίας. Σε ασθενείς με δείκτη μάζας σώματος ΔΜΣ μεγαλύτερο από 28, o κίνδυνος για την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας είναι σημαντικά αυξημένος. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με σοβαρή στυτική δυσλειτουργία είχαν ΔΜΣ μεγαλύτερο από άτομα που παρουσίαζαν πιο ελαφρη μορφή στυτικής δυσλειτουργίας. Επιπλέον οι παχύσαρκοι άνδες τείνουν να έχουν χαμηλότερης ποιότητας σπέρμα σε σχέση με άνδες με φυσιολογικό ΔΜΣ. Το πρόβλημα δημιουργείται από τον αυξημένο αριθμό λιποκυττάρων που οδηγεί σε έκκριση οιστρογόνων μεγαλύτερη από αυτή που φυσιολογικά χρειάζεται και εκκρίνει ένας άνδρας. Η διατροφική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας απαιτεί περιορισμό της συνολικής ενέργειας που προσλαμβάνεται από την τροφή, περιορισμό της κατανάλωσης λίπους (ιδιαίτερα κορεσμένου), αύξηση της κατανάλωσης φρούτων, λαχανικών, οσπρίων και μη επεξεργασμένων δημητριακών, μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και αλατιού, αύξηση της κατανάλωσης νερού και προγραμματισμό γευματών.
Το μεταβολικό σύνδρομο
Το μεταβολικό σύνδρομο είναι μία σύγχρονη νόσος. Οφείλεται κατά βάση στον τρόπο ζωής που ακολουθεί ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος. Είναι με άλλα λόγια αποτέλεσμα της καθιστικής ζωής, του αυξημένου σωματικού βάρους και του στρες. Το μεταβολικό σύνδρομο κάνει την εμφάνισή του σε όλο και μικρότερες ηλικίες και φαίνεται να σχετίζεται σαφώς με την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας. Η πολυπαραγοντικό αυτό νόσος προϋποθέτει για τον εντοπισμό του την ταυτόχρονη εμφάνιση τριών από τους παρακάτω παράγοντες:
1. Κεντρικού τύπου παχυσαρκία ( περιφέρεια μέσης άνω των 102 εκατοστών)
2. Αυξημένη αρτηριακή πίεση ( άνω των 130 mmHg / άνω των 85 mmHg)
3. Γλυκόζη νηστείας άνω των 110 mg/dL
4. ΗDL μικρότερη των 40 mg/dL για τους άνδρες
5. Τριγλυκερίδια άνω των 150 mg/DL
Η διατροφική αντιμετώπιση του μεταβολικού συνδρόμου περιλαμβάνει την εφαρμογή όλων των οδηγιών που δίνονται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αθηρομάτωσης, του σακχαρώδη διαβήτη, της υπέρτασης και της παχυσαρκίας. Ουσιαστικά το σύνδρομο αυτό αποτελεί τον πρόδρομο ή αλλιώς την προειδοποίηση για την εμφάνιση ενός ή και περισσοτέρων νόσων από αυτές που προαναφέρθηκαν.
Η στυτική δυσλειτουργία αντιμετωπίζεται με τον συνδυασμό της φαρμακοθεραπείας, του ελέγχου του σωματικού βάρους, της υιοθέτησης μιας ισορροπημένης διατροφής και της συστηματικής άσκησης. Η χρήση των προαναφερόμενων οδηγεί σε μέιωση των επιπέδων της ολικής χοληστερόλης στο αίμα, μείωση των επιπέδων τριγλυκεριδίων, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η πρόληψη εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων και η πρόληψη και συχνά βελτίωση της στυτικής λειτουργίας.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου